Ömrüm Sevdana Mahkûm
Adım sevda olsa da, hasret benim soyadım,
Gözlerinin rengine hasretimi boyadım
Beni canda can bilen, hüzün gözlü yarim var,
Sevgilimin gönlünün tamamında yerim var.
Adın geçse aklımdan, özlemimi paylarım,
Dümenini kır da gel, seni bekler koylarım.
Sual olmaz yüreğin dalgasında savruldum,
Çöllerinde serabın hayaliyle kavruldum.
Şu yalancı dünyada yalnız sana muhtacım,
Gözlerinde dermanım, sözlerinde ilacım.
Yollar vuslat biçse de, hasret eker kaderim,
Tebessümün ardına pusu kurmuş kederim.
Kırılmışken kanadım, sevgin ile can buldum,
Büyüleyen kalbini sığınacak han buldum.
Seni bana anlatsam, roman olur sözlerim,
Işığınla kamaştı, görmez oldu gözlerim.
Kifayetsiz kalıyor, sözler sana yetmiyor,
Hatıralar doyumsuz, hayalimden gitmiyor.
Papatyalar dökülür, fallar bilmez sonumu,
Mutluluğu bulmuşum, elemişim unumu.
Kader mahkemesinde, ben davalı sen hâkim,
Avukata gerek yok, ömrüm sevdana mahkûm.
Ayfer Gönay
İstanbul |
|
 |
|
